Resimlerini merak uyandırıcı atmosferde çizen ve savaş, ölüm, mutluluk, neşe, hüzün gibi temaları figürlerinde gösteren Prof. Dr. Erdoğdu, eserlerinde 17. Yüzyıl Hollanda resimlerinin peyzajını andırıyor. Uzağı yakın, yakını uzak gösteren sanatçı, perspektifi de ustaca kullanarak çok katmanlı ve zamansız eserlerle zengin imgelemler sağlıyor. Zamanın ruhunu kendi zihninde oluşturduğu çağrışımla tuvalete döktüğünü söyleyen Prof. Dr. Erdoğdu, “Bir karakter iniyor ve mekâna hükmetmeye başlıyor.” diyerek resimlerindeki kalıcılığı tanımlıyor.
Eserlerinde gerçeklik ve dünya algısının sınırlarını zorlayan sanatçı peyzaja gömülü ve çoğu resminde kırmızı elma, kubbe gibi masallara ait büyülü ögeler kullanarak düşsel yolculuğa çıkarıyor sanatseverlerini. Her bir figürü titizlikle çizen Prof. Dr. Erdoğdu, figürlerin bakışları ve duruşlarıyla sağladığı duygu hallerini, ait oldukları masal ve hikâyeleri izleyiciye tuhaf bir biçimde, egzotik ve çekici bir halde sunuyor. Hayal dünyamızı zenginleştirmek isteyen ve kurduğu bu oyuna bizleri de davet eden Prof. Dr. Erdoğdu, “İnsanın olmayan bir şeyi hayal edeceğine inanmıyorum” diyerek bizi başka olasılıkların varlığına ikna etmek istiyor.
